Από το σημειωματάριο μου: Ήταν δεν ήταν 11 το βράδυ της Τετάρτης στην οδό Λουί

Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο στη γωνία των οδών Λουί και Τραβέ, μετά από δείπνο κοντά στα κτίρια του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Άρχισε να ψιλοβρέχει και οι δρόμοι ήταν σχετικά ήσυχοι από κίνηση. Τα μόνα σημάδια κινητοποιήσεων ήταν οι αστυνομικοί που έστηναν μπλόκα σε διάφορα σημεία της οδού που οδηγεί στο κτίριο Justus Lipsius, όπου την επομένη οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα συναντώνταν για το τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του έτους.
Οι κινητοποιήσεις των αγροτών σε πανευρωπαϊκή κλίμακα, στις 18 Δεκεμβρίου, είχαν ανακοινωθεί από καιρό, αλλά στην περιοχή γύρω από τα κτίρια των ευρωπαϊκών θεσμών ήταν ήσυχη. Μόνο τα μέτρα της βελγικής αστυνομίας, που εύλογα κάποιος θα τα θεωρούσε φυσιολογικά λόγω της άφιξης των ηγετών της ΕΕ, που ήταν ήδη μέσα στο κτίριο του Συμβουλίου για τη σύνοδο με τα Δυτικά Βαλκάνια.
Τα τρακτέρ ήταν εκτός οπτικής επαφής από την περιοχή μας.
Ήταν δεν ήταν 11 το βράδυ της Τετάρτης, όταν το βουητό των τετράτροχων θηρίων έσπαζε τη σιωπή στη βελγική πρωτεύουσα. Η κινητοποίηση φαινόταν να έχει αρχίσει. Ως εδώ όλα καλά και μάλλον φυσιολογικά.
Οι αγανακτισμένοι αγρότες όμως έψαχναν για συμπαραστάτες όχι μόνο για τον αγώνα τους αλλά και για την ολονύκτια αγρυπνία. Η οδός Λουί γέμισε από τρακτέρ παραταγμένα σε δύο ζυγούς, μέχρι το σημείο που είχε στηθεί το αστυνομικό μπλόκο. Βεβαίως, στο πέρασμά τους, μέχρι να παραταχθούν, φρόντισαν να καθαρίσουν τρεις-τέσσερις πινακίδες και δύο-τρία σκούτερ.
Το «αρχηγείο» στήθηκε κάτω ακριβώς από το ξενοδοχείο. Άναψαν ξύλα για να ζεσταθούν και ένας εκ των αγροτών με αρκετή, θα έλεγα, φαντασία φρόντισε για τη μουσική διασκέδαση των αγροτών και όχι μόνο. Και είχε και αρκετή φαντασία, αφού φρόντισε το εσωτερικό μέρος της καρότσας του να είναι ντυμένο με φωτορυθμικά!
Αλλά και ένας συνάδελφός του, λίγα μέτρα πιο κάτω, είχε εξίσου αρκετή φαντασία, αφού η κόρνα του τρακτέρ δεν έβγαζε τον σύνηθη μονότονο ήχο ανάλογων οχημάτων, αλλά ήχο χριστουγεννιάτικο, ακόμα και ποπ μουσικής! Όσο ενοχλητικός και αν ήταν μέσα στο μαύρο μεσάνυχτο, ήταν εξίσου απολαυστικός.
Ενίοτε ακουγόταν και κανένα μπαμ-μπουμ, αλλά όταν κάνεις Πάσχα στην Κύπρο, τέτοιοι ήχοι από κροτίδες είναι πολύ συνηθισμένοι για τα αυτιά μας.
Οι αγρότες είναι ένα κομμάτι της ευρωπαϊκής κοινωνίας που μας έχει συνηθίσει σε πανευρωπαϊκές κινητοποιήσεις. Είναι απ’ εκείνες τις περιπτώσεις που θυμίζει σε όλους τους πολίτες το ενιαίο του ευρωπαϊκού οικοδομήματος και πώς οι αποφάσεις που λαμβάνονται στις Βρυξέλλες αφορούν όλους τους λαούς και όλες τις τάξεις των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα ή μήπως σε κάθε χώρα θεωρούν πως τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου είναι καθαρά τοπικά και όχι πανευρωπαϊκά;
Το αντιλαμβάνονται όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες αυτό, ότι τα ευρωπαϊκά ζητήματα τους αφορούν όλους ανεξαιρέτως, ή μόνο οι αγρότες το βλέπουν αυτό;
Μέσα στο κτίριο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, λίγο μετά τις 9 το πρωί, αρχίζουν να φτάνουν οι ηγέτες της ΕΕ για μία ακόμα σημαντική σύνοδο, η οποία θα είχε στην ατζέντα της το θέμα της Ουκρανίας. Και αναπόφευκτα θα είναι ο παραλληλισμός. Οι αγρότες, από τη μια, που κινητοποιούνται κατά συλλογικών αποφάσεων, και από την άλλη οι ηγέτες της ΕΕ που ψάχνουν για μια συλλογική απόφαση στο θέμα της Ουκρανίας.
Και πίσω από κάθε ηγέτη ένας λαός και μια κοινωνία να διερωτάται γιατί πρέπει να υπάρχει συλλογική απόφαση, να καταγράφονται διαφωνίες, να εγείρονται ενστάσεις. Να επιμένουν, να εναντιώνονται σε μια ενιαία πολιτική. Να μην θεωρούν ότι το ουκρανικό είναι ένα ζήτημα που αφορά το σύνολο της Ευρώπης.
Γιατί μήπως στις Βρυξέλλες πίστεψαν καμιά φορά ότι το Κυπριακό είναι ένα ζήτημα που αφορά και επηρεάζει την Ευρώπη; Ή μήπως θα μπορέσουν ποτέ να δουν τις ομοιότητες των δύο;