Δεν μας χωρίζουν οι απόψεις μας. Μας ενώνει η υποκρισία μας!

Δεν θα μπω στην ουσία του ζητήματος με τους πίνακες του Γαβριήλ. Έχει ήδη εξαντληθεί. Από όλο αυτό όμως προκύπτει ένα βασικό συμπέρασμα. Ναι, κυριάρχησαν δύο απόψεις. Η μια λέει «δεν υπάρχει πρόβλημα» και η άλλη «πρέπει να διωχθεί». Τι μας δείχνει αυτό; Εκ πρώτης τίποτα το ιδιαίτερο. Ότι απλά υπάρχουν δύο διαφορετικές αναγνώσεις του ίδιου ζητήματος, κάτι που είναι και αναμενόμενο.
Αν όμως αναλύσει κανείς τις επιμέρους αντιδράσεις προκύπτει ένα πολύ πιο ουσιαστικό και ανησυχητικό στοιχείο. Ότι είμαστε όλοι υποκριτές. Και επεξηγώ.
Οι ίδιοι άνθρωποι που σήμερα επιχειρούν να μιλήσουν με μια υποτιθέμενη λογική, να αναλύσουν, να αιτιολογήσουν, να υπερασπιστούν και να εξομαλύνουν την κατάσταση, είναι συχνά οι ίδιοι που για άλλα ζητήματα, κρίνουν, κατακρίνουν και πολλές φορές λεηλατούν συνειδήσεις, ζητώντας μάλιστα και οι ίδιοι, άμεσες ή/και έμμεσες, διώξεις.
Για να το πω πολύ πιο απλά. Αυτοί που σήμερα μιλούν για μίσος, προπαγάνδα και προκατάληψη είναι οι ίδιοι που σε άλλες περιστάσεις, είτε άσκησαν την δική τους προπαγάνδα, είτε σχολίαζαν με ξεκάθαρη προκατάληψη, είτε διέσυραν άτομα και καταστάσεις με βάση τη δική τους λογική και «κολαζ» υποτιθέμενων στοιχείων.
Από την άλλη υπάρχει και η κατηγορία που ζητά τη δίωξη του Γαβριήλ. Είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε, είτε όχι, αυτές οι δύο κατηγορίες ανθρώπων είναι συχνά οι ίδιες, που απλά εμφανίζονται κάτω από διαφορετικές συνθήκες. Αν το θέμα ήταν αντίστροφο, ή κάτι διαφορετικό, θα βλέπαμε ίσως τους ίδιους ανθρώπους να τοποθετούνται, απλά με αντεστραμμένους ρόλους.
Τι μαθαίνουμε από όλο αυτό; Ότι όλοι, σε κάποιο βαθμό, είμαστε υποκριτές και κρίνουμε βάσει των πεποιθήσεων μας και όχι της λογικής. Όχι επειδή μας νοιάζει πραγματικά ο τόπος ή η κοινωνία μας, αλλά επειδή μέσα μας υπερισχύει ένα άλλο ένστικτο. Αυτό της προκατάληψης.
Τα πράγματα είναι απλά. Το δηλητήριο, η τοξικότητα, η προπαγάνδα, η προκατάληψη και το φαρμάκι υπάρχουν μέσα σε όλους μας. Απλώς εκδηλώνονται σε διαφορετικές περιστάσεις. Όλοι περιμένουμε στη γωνιά και απλά αλλάζουν οι ρόλοι, αλλάζουν τα άτομα που φωνάζουν, όχι όμως ο τρόπος.
Δεν μπορεί το ίδιο άτομο που χθες πουλούσε προκατάληψη, προπαγάνδα, μίσος και δηλητήριο, σήμερα να αναλύει, να σχολιάζει και να διερωτάται γιατί υπάρχουν τόσες αντιδράσεις από κάποιους άλλους. Εσύ είσαι. Ο ίδιος χαρακτήρας. Απλά αυτή τη φορά οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί και έχει αλλάξει ο στόχος.
ΥΓ1: Στο τέλος της ημέρας ας τελειώνει αυτό το θέατρο. Δε μας χωρίζουν οι απόψεις μας. Μας ενώνει η υποκρισία μας… Ας κτίσουμε τουλάχιστον πάνω σε αυτό!
ΥΓ2: Γνωρίζω τον Γαβριήλ αφού είναι συγχωριανός. Ναι μεν μπορεί να θεωρώ προκλητικά τα έργα του, αλλά σίγουρα δεν είναι κακός άνθρωπος. Ας κρατήσουμε κάποτε και καμιά ισορροπία. Δεν λέω να μην κάνουμε κριτική, αλλά σίγουρα θα υπάρχει καλύτερος τρόπος να γίνει και με τα σωστά μηνύματα.