Η Λάρνακα του 2030: Το εμβληματικό έργο 7,000m² κι η τελετή έναρξης της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας

Η Λάρνακα πήρε κι επίσημα το χρίσμα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 2030. Μαζί με τον τίτλο έχει πλέον και την ευθύνη να υλοποιήσει τις προτάσεις της και να αναδείξει τον πλούσιο πολιτισμό μας. Ας δούμε μαζί με την Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Λάρνακα 2030 Κέλλυ Διαπούλη, τι μας ετοιμάζει η πόλη του Ζήνωνα…
«Καλωσορίσατε στην πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, τη Λάρνακα. Καλωσορίσατε στην πλατεία Ευρώπης, που είναι η κεντρική πλατεία της Λάρνακας. Καλωσορίσατε στην Ευρώπη.»
Ποιος είναι ο κοινός μας τόπος;
«Ο βασικός κοινός μας τόπος είναι η ανθρωπιά. Εμείς, η βιωσιμότητα, το περιβάλλον και η δημοκρατία. Αυτοί είναι οι τρεις βασικοί κοινοί τόποι, πάνω στους οποίους οικοδομείται το πρόγραμμά μας.»
«Αυτό είναι ένα έργο που είναι πολύ χαρακτηριστικό του τρόπου που δουλεύουμε και που θέλουμε να δουλέψουμε. Είναι η εγκατάσταση ανθρώπων ίχνη του Μάριου Σπηλιόπουλου, η οποία έχει συνδημιουργηθεί με περισσότερους από 300 ανθρώπους της πόλης.»
Οι Λαρνακείς, οι κάτοικοι της Λάρνακας, γίνονται δημιουργοί και κοινωνοί της τέχνης.
«Ο κοινός τόπος είναι ακριβώς αυτό. Είναι πόσο η σύγχρονη τέχνη σχετίζεται και αφορά τους πάντες. Τα παπούτσια είναι ασώματοι άνθρωποι, από διάφορες ηλικίες, από διάφορα backgrounds, κοινωνικά, εθνικά κλπ, και οι οποίοι όλοι βαδίζουν προς την ίδια κατεύθυνση. Είναι όλοι οι άνθρωποι που συνθέτουν την πόλη, την Ευρώπη, την ανθρωπότητα.»
Ανάμεσά τους, δύο ιδιαίτερα ζευγάρια παπουτσιών, παπούτσια που μαρτυρούν την ιστορία δύο γυναικών…
«Η κυρία Καραβοκύρη, όπως ξέρετε, πολύ γνωστή χορεύτρια μας έφερε τις πρώτες της πουέντ. Και η κυρία Μάλιω, το παπούτσι αυτό είναι από το 1974. Από όταν έφυγε κυνηγημένη από την Αμμόχωστο. Και το ένα παπούτσι έμεινε στην Αμμόχωστο και το άλλο το φόραγε. Δεν είναι παπούτσια. Είναι ιστορίες των ανθρώπων στην ουσία που συνδημιουργούν το έργο.»
Η φαντασμαγορική τελετή έναρξης
Μια φαντασμαγορική τελετή έναρξης που θα κρατήσει ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο, γεμάτο συμβολισμούς, υπόσχεται η πόλη κι η επαρχία της Λάρνακας.
«Ξεκινάει, την ημέρα της έναρξης, τα ξημερώματα, από τη Χοιροκοιτία, που είναι η πρώτη κοινότητα της Ευρώπης, με ένα δρώμενο τελετουργικό. Στη συνέχεια, μέσα από μία σκυταλοδρομία, το μήνυμα μεταφέρεται σε όλα τα χωριά και τις πόλεις της επαρχίας, όπου στο κέντρο των χωριών και των πόλεων γίνονται εκδηλώσεις.»
Και μεταφερόμαστε στην καρδιά της πόλης του Ζήνωνα..
«Στις 5 το απόγευμα η τελετή έναρξης επικεντρώνεται στο κέντρο της Λάρνακας, ξεκινάει από εδώ, από αυτή την περιοχή, τον Άγιο Λάζαρο και από το τζαμί, το τέμενος, όπου δημιουργούμε το έπος της Ευρώπης. Ξαναλέμε την ιστορία της Ευρώπης από την πλευρά της μητρογονίας της, δηλαδή μάνα, γιαγιά κτλ κτλ στα κυπριακά, σε ένα έπος, σε ένα ποίημα που θα γράψει Νικολέτα Δημητρίου και θα τραγουδιέται από το… ξεκινάει δηλαδή να τραγουδιέται από το καμπαναριό του Άγιου Λαζάρου και από το μιναρέ του τεμένους και μετά κατεβαίνει κάτω στον κόσμο όπου του πιάνουν οι χορωδίες και με αυτόν τον τρόπο συνεχίζει.»
Από τον Άγιο Λάζαρο πορευόμαστε στις Φοινικούδες για να καταλήξουμε στην Πλατεία Ευρώπης…
«Ακούμε το έπος την ιστορία δηλαδή όλων αυτών των γυναικών και παράλληλα τη βλέπουμε αυτή την ιστορία σε 3D mapping να προβάλλεται στις προσόψεις των κτηρίων κατά μήκος των Φοινικούδων σε σχέδια και ένα νέο έργο του Χαμπή Τσαγγάρη.»
Πράσινη τέχνη με έναν κινούμενο οπωρώνα
«Ένα άλλο χαρακτηριστικό των έργων του προγράμματος είναι ότι επιδιώκουμε να είναι βιωματικές εμπειρίες. Ένα τέτοιο έργο είναι το λεγόμενο Walking Orchard ένας οπωρώνας που περπατά.»
Ένα κινούμενο έργο το οποίο η Λάρνακα υιοθετεί από την πολιτιστική πρωτεύουσα 2018, την Leeuwarden της Ολλανδίας, προσαρμόζοντάς το όμως στα δικά της δεδομένα. Αντί δάσους, δημιουργεί έναν οπωρώνα, με δέντρα που ευδοκιμούν στο κλίμα της Κύπρου.
«Δημιουργεί ένα πράσινο art center υπαίθριο στο οποίο γίνονται εκδηλώσεις, συζητήσεις, εργαστήρια κτλ. Εδώ το πάρκο των καλλιτεχνών Μεσόγειος είναι ένας από τους τόπους που θα σταματήσει όπως ένας άλλος τόπος θα είναι και οι Φοινικούδες, η πλατεία της Ευρώπης κατά τη διάρκεια του κατακλυσμού, φαντάζομαι τον κατακλυσμό να γίνεται μέσα σε έναν οπωρώνα.»
Το εμβληματικό έργο του Λάρνακα 2030
Το καλοκαίρι του 2021 κατεδαφίστηκαν οι εγκαταστάσεων πετρελαιοειδών και μέχρι το 2030, τον χώρο τους θα έχουν δώσει… στον πολιτισμό!
«Εδώ θα γίνει ένα σπουδαίο έργο, σπουδαίο όχι μόνο για την Λάρνακα, αλλά για την Κύπρο συνολικά. Πρόκειται για ένα Art Centre, ένα χώρο δηλαδή που θα φιλοξενεί όλες τις τέχνες παραστατικές, εικαστικά, design και το οποίο σχεδιάζεται ήδη, έχει σχεδιαστεί από το κορυφαίο γραφείο Foster & Partners.»
Το Common Ground Art Centre είναι ένα μεγαλεπήβολο έργο με έκταση 7,000 τετραγωνικών μέτρων.
«Ένας κοινός τόπος για όλους τους καλλιτέχνες της πόλης και για όλες τις κοινότητες της πόλης. Περιλαμβάνει το Μουσείο των Ανθρώπων που είναι η μετεξέλιξη των Αρχείων Λάρνακας, ένα νέου τύπο μουσείο το οποίο εστιάζει και διαμορφώνεται μέσα από τις ιστορίες των ανθρώπων, το Art Centre δηλαδή ένα χώρο για τις τέχνες με μεγάλο εκθεσιακό χώρο, με μια μεγάλη πολυμορφική αίθουσα παραστατικών τεχνών η οποία μπορεί να είναι από άδεια μέχρι 600 θέσεων και να φιλοξενεί πολλών διαφορετικών ειδών εκδηλώσεις.»
Ένα μεγάλο στοίχημα για τη Λάρνακα με στόχο μέχρι το 2030 να μετατραπεί από όραμα σε στέγη πολιτισμού.
«Έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες μελέτες και προχωράει πάρα πολύ γρήγορα ώστε να είναι έτοιμο το 30. Η παραλιακή ζώνη θα επεκταθεί γύρω στα 100 μέτρα προς το μέρος της θάλασσας, θα δημιουργηθεί μια μεγάλη προμενάδα που θα συνδέει αυτό το κομμάτι με τις Φοινικούδες και την Πιαλέ Πασά, άρα εδώ χτίζεται το μέλλον της πόλης.»
Ραντεβού λοιπόν το 2030!