Η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται να καθίσει να συνομιλήσει

Έξω, η Κύπρος πάει από το καλό στο καλύτερο έστω και αν οι εκπρόσωποι της κυπριακής «Ελίτ» προσπαθούν να υποβαθμίσουν τις επιτυχίες του Προέδρου της Δημοκρατίας και των διπλωματών μας. Δεν πρόλαβαν να ξεζαλιστούν από την επίσκεψη του ηγέτη των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και των συμφωνιών υψηλής στρατηγικής σημασίας, και προέκυψε η επίσκεψη του Νίκου Χριστοδουλίδη στο Παρίσι, όπου έγινε δεκτός με τιμές στο Μέγαρο Ελιζέ. Και εκεί υπέγραψε στρατηγικές συμφωνίες που θα βοηθήσουν την Κύπρο να συνεχίσει την αντίσταση της στην κατοχική δύναμη, η οποία βρυχάται μεν, αλλά δεν πρέπει την φοβάται κανείς.
Μην δίνετε σημασία στην παραπληροφόρηση που εκπορεύεται από την Άγκυρα. Αντιμετωπίζει περισσότερα προβλήματα απ’ όσα παραδέχεται ο Ταγίπ Ερντογάν, αλλά γεγονός είναι ότι ενοχλείται αφάνταστα από τις κινήσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας, αρκεί κανείς να μελετήσει τις δηλώσεις των αξιωματούχων της και τα κείμενα των φιλικών της εφημερίδων.
Διαβάζω με προσοχή τις απόψεις όσων διαφωνούν με τις εξαιρετικές δραστηριότητες της Κυπριακής Δημοκρατίας στο εξωτερικό και με ευκολία καταλήγω σε κάποια συμπεράσματα: Είτε είναι απλά ηττοπαθείς, είτε εκτελούν υπηρεσία. Δεν εξηγείται διαφορετικά αυτός ο «έρωτας» με την κατοχική δύναμη και τον νέο εκλεκτό της, τον Τουφάν Έρχιουρμαν, ο οποίος σίγουρα δεν είναι υποστηρικτής μίας δίκαιης και καθαρής ομοσπονδίας.
Τη διχοτομική διευθέτηση των δύο κρατών, που υποστήριξε ο Χακάν Φιντάν ενώπιον της αφελούς Μαρίας Άνχελας Ολγκίν, δέχεται και ο νέος κατοχικός ηγέτης. Αυτό είναι βέβαιο και μπορεί να το διαγνώσει ο καθένας στις δηλώσεις του. Θεωρώ απαράδεκτη και επικίνδυνη θέση να υποστηρίζουν αρθρογράφοι και πολιτικοί με ελληνικά ονόματα, ότι οι επιτυχίες της Λευκωσίας στα διεθνή φόρα δείχνουν δήθεν ότι ο Κύπριος Πρόεδρος δεν επιθυμεί λύση. Αυτό είναι καραμπινάτο ψέμα. Είναι ο μόνος που έδειξε εμπράκτως ότι ο στόχος του είναι η λύση του Κυπριακού και αυτό αναγνωρίζεται και από τους ξένους. Απλά, είναι αδύνατο να διορθώσει τα τραγικά λάθη και τις υποχωρήσεις που έγιναν από το 1974 μέχρι σήμερα.
Με τα σημερινά δεδομένα η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται να καθίσει στο τραπέζι και να συνομιλήσει σοβαρά για να «διευθετηθεί» το Κυπριακό. Ο πρώην αρχικατάσκοπος και νυν υπουργός Εξωτερικών, που μπορεί να τον …παραιτήσει σύντομα ο νεοσουλτάνος, είναι απόλυτος και δεν ακούει και δεν δέχεται τίποτα άλλο από τα δύο κράτη.
Πιστεύω ότι δεν πρόκειται να βρεθεί Κύπριος ηγέτης που θα συναινέσει στη διχοτόμηση. Με δεδομένο αυτό, δεν πρέπει να γίνει δεκτή καμία λύση που θα ακρωτηριάζει το νησί και θα θέτει σε κίνδυνο την ύπαρξη του Κυπριακού Ελληνισμού. Και η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία οδηγεί στον απόλυτο έλεγχο, και των ελεύθερων περιοχών, από την Τουρκία. Αυτό θέλουν όσοι πετροβολούν τον Πρόεδρο της Κύπρου; Την υποταγή; Μα αποτελούν την ισχνή μειοψηφία, αν και έχουν φωνή σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, με αποτέλεσμα να κάνουν μεγαλύτερη φασαρία από το ανάστημα τους.
Τα πράγματα δεν είναι εύκολα και δεν πρέπει να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Η Τουρκία είναι μία μεγάλη χώρα, αλλά στέκεται σε πήλινα πόδια και εσχάτως ενοχλεί αφάνταστα το αμερικανικό νέο κατεστημένο, που ηγείται της σημερινής Αμερικής λόγω των βρώμικων σχέσεων της με την Ρωσία του Βλαδίμηρου. Μπορεί να κάνει «φασαρία» ο Αμερικανός πρέσβης στην Άγκυρα, αλλά το αφήγημα για το οποίο έπεισε αρχικά τον Λευκό Οίκο, καταρρέει. Το πουλόβερ μπήκε στο πλύσιμο και καταστράφηκε.
Η Συρία δεν στέκει καλά, το Ισραήλ βγαίνει από την απομόνωση του και προχωρεί σε συμφωνίες-μαμούθ, ενώ φαίνεται ότι στήνεται μία φοβερή νέα συνεργασία με την Ελλάδα και την Κύπρο. Δεν πρόκειται για μία συνεργασία με επιθετικά χαρακτηριστικά, αλλά έχει καθαρά αμυντικά. Ας μην στενοχωριούνται οι «τουρκολάγνοι» με τα ελληνικά ονόματα…
Η ελίτ των Αθηνών πιέζει τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να μην δίνει σημασία στις απειλές της Τουρκίας στο Αιγαίο και στην Κύπρο και να συνεχίσει μία «συνεργασία», που εξυπηρετεί μόνο την κατοχική δύναμη. Είναι λάθος προσέγγιση. Ο κ. Μητσοτάκης έθεσε το θέμα της απειλής πολέμου από την Τουρκία, χωρίς αυτή να ανταποκριθεί και καλώς την απέκλεισε, μαζί με την Κύπρο, από το πρόγραμμα SAFE. Πρόκειται για ένα διάλογο κωφών, αφού οι δύο πλευρές δεν υποχωρούν από τις θέσεις τους. Η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτα από την Τουρκία. Η κατοχική δύναμη είναι αυτή που απαιτεί ελληνικά κατοικημένα νησιά.
Με αυτά τα δεδομένα, η συνέχιση του ελληνοτουρκικού διαλόγου στέλνει λάθος μηνύματα στον ελληνικό λαό και ενισχύει τις ακραίες ψεκασμένες φωνές… Ας το λάβει υπόψη του ο Πρωθυπουργός…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Δεν μπορώ να πιστέψω -και το λέω με όλη την ειλικρίνεια μου- ότι βρέθηκε άνθρωπος να ρίξει κροτίδες εναντίον ενός καλλιτέχνη και της οικογένειας του επειδή διαφωνεί με το έργο του. Και δεν εξετάζω καν εάν μας αρέσουν οι ζωγραφιές του κ. Γιώργου Γαβριήλ ή όχι. Ακόμα και αν δεν αρέσουν, ακόμα και αν αρκετοί διαφωνούν κάθετα και οριζόντια, οι διαμαρτυρίες γίνονται με άλλο τρόπο. Ούτε με κροτίδες, ούτε με απειλές εναντίον του καλλιτέχνη και των ιδιοκτητών μίας γκαλερί. Η πράξη εναντίον του κ. Γαβριήλ είναι απαράδεκτη και πρέπει να βρεθούν οι δράστες και να τιμωρηθούν. Και σ’ αυτό είμαι απόλυτος.
Σε ότι αφορά τα έργα του καλλιτέχνη, ο καθένας δικαιούται της γνώμης του. Προσωπικά τα είδα από φωτογραφίες και δεν στάθηκα στο μοντάζ, το οποίο θα έλεγα ότι δεν αλλάζει την γενική εικόνα. Είναι φανερό από την πρώτη στιγμή ότι τον καλλιτέχνη τον διακρίνει η πρόκληση. Προκαλεί για να γίνει ντόρος. Χρησιμοποιεί τον Χριστό κατά κόρον, γνωρίζοντας ότι υπάρχει ένα μεγάλο μέρος του λαού, που ενοχλείται. Πρόκειται για την πλειοψηφία, και στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Και φαντάζομαι το κατάλαβε και ο ίδιος, πριν από την επίθεση με κροτίδες.
Μετά την επίθεση, πολλοί άνθρωποι στη θέση του θα αντιδρούσαν και θα έλεγαν ότι δεν υποχωρούν και θα συνεχίσουν να στηρίζουν το έργο τους. Αλλά ας βάλει και ο ίδιος νερό στο κρασί του. Υπάρχουν τριγύρω μας αρρωστημένοι φανατικοί, υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που είναι ευαίσθητοι όταν «βρίζουμε» τα θεία, που δεν καταλαβαίνουν από τέχνη και αντιδρούν και με βία.
Μερικά από τα έργα του καλλιτέχνη ενοχλούν και την αισθητική και ανθρώπων που δεν είναι καν θρήσκοι. Είναι πεποίθηση τους ότι πρόκειται για επί τούτου προκλητική ενέργεια. Και ερωτούν γιατί ο καλλιτέχνης δεν ασχολείται και με τον Μωάμεθ, και με τον Βούδα και με τους θεούς του Ολύμπου και πάει λέγοντας. Προς Θεού, ας μην πάμε όμως εκεί. Διότι στην Κύπρο και στην Ελλάδα οι μουσουλμάνοι είναι πολλοί και για τον δικό τους «θεό» φτάνουν και στο έγκλημα…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Με αφορμή την υπόθεση των «ανάρμοστων» έργων του κ. Γαβριήλ, το ακροδεξιό ΕΛΑΜ επέστρεψε στον παλιό πολύ κακό εαυτό του. Οι ηγέτες του πρέπει να καταλάβουν ότι ο λαός δεν ξεχνά. Όπως τους στήριξε -κακώς βέβαια- αντιδρώντας στο διεφθαρμένο πολιτικό και οικονομικό σύστημα, έτσι μπορεί και να τους γειώσει σε μηδενικά ποσοστά. Η Κύπρος δεν αντέχει ψευτομαγκιές όπως αυτές της ναζιστικής και εγκληματικής Χρυσής Αυγής. Θυμίζω στους ανεγκέφαλους του ΕΛΑΜ ότι ο κυπριακός λαός είναι θύμα της προδοτικής Χούντας των Αθηνών. Η δράση του ΕΛΑΜ ξυπνά μνήμες και θυμώνει την συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Αυτά.