Μέσα στην παραζάλη τους…

Ενοχή στις περισσότερες από τις βαριές κατηγορίες που αντιμετωπίζουν, για κακοποίηση των παιδιών τους, παραδέχθηκαν σχεδόν έναν χρόνο μετά τη σύλληψή τους, 48χρονος πατέρας και 42χρονη μητέρα που δικάζονται κεκλεισμένων των θυρών στο Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λάρνακας, μας πληροφόρησε χθες, η συνάδελφος Νατάσα Χριστοφόρου.
Πρόσθεσε ότι πρόκειται για μια «φριχτή» υπόθεση από τις χειρότερες στην Κύπρο που αφορούν εκμετάλλευση ανηλίκων. Καταγγέλθηκε τον Μάρτιο 2025, οπότε συνελήφθη το ζευγάρι από αστυνομικούς του ειδικού κλιμακίου για τη βία στην οικογένεια του ΤΑΕ Λάρνακας, αλλά αφορά, μεταξύ άλλων, κακουργήματα που διαπράχθηκαν πριν 16 χρόνια το 2009, σε βάρος μερικών από τα παιδιά που είναι ενήλικες σήμερα. Το ένα κορίτσι κατάγγειλε και σεξουαλική κακοποίηση του από τον κατηγορούμενο.
Σημειώνεται στο ρεπορτάζ ότι ο 48χρονος είναι πατριός για κάποια από τα πέντε παιδιά και ότι η οικογένεια διέμενε σε παράγκες ανάμεσα σε κτηνοτροφικά υποστατικά, με τα τέσσερα από τα παιδιά να εξαναγκάζονται από αυτόν να δουλεύουν στα χωράφια κάτω από απάνθρωπες συνθήκες.
Η υπόθεση αυτή έχει κάποια κοινά χαρακτηριστικά με άλλες πολύ χειρότερες για κατ’ εξακολούθηση εγκλήματα και βασανιστήρια σε βάρος παιδιών και νεαρών γυναικών και ένα από αυτά είναι και η μακρόχρονη επιμονή και εμμονή των δραστών να μην παραδέχονται ενοχή –για μεγάλο χρονικό διάστημα ή και ποτέ– παρά τα συντριπτικά ενοχοποιητικά στοιχεία που τους στέλνουν τελικά στη φυλακή.
Κάποιοι, μάλιστα, ιδιαίτερα …εκπαιδευμένοι και έμπειροι στη χειραγώγηση των γύρω τους, εύκολα δακτυλοδείχνουν όλους τους άλλους για τη δική τους εγκληματική δράση, μέσα στην παραζάλη και την παράκρουση της τεράστιας αλαζονείας τους.
Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του κατά συρροήν βιαστή και δολοφόνου μικρών κοριτσιών Βέλγου Marc Dutroux,που το 2004 καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά για εγκλήματα που είχε διαπράξει κυρίως τη δεκαετία 1990. Ένας από τους ειδικούς ψυχολόγους που κατέθεσαν στην πολύκροτη δίκη του, τον είχε αποκαλέσει «τον τέλειο ψυχοπαθή που δεν είχε κανένα φυσιολογικό αίσθημα ενοχής για τα κακουργήματά του», ενώ άλλη ομάδα ψυχολόγων, τον περίγραψε ως «έξυπνο, μυστικοπαθή, αδίστακτο και με μια ασυνήθιστη ικανότητα να μεταχειρίζεται τους άλλους όπως θέλει».
Ο Dutroux αντέδρασε με τον δικό του…τρόπο και στην απολογία του χαρακτήρισε συλλήβδην τους ψυχολόγους, «ασήμαντες μετριότητες»! Λίγο πριν του επιβληθεί η ποινή των ισοβίων, συνέχιζε να ρίχνει στους άλλους το φταίξιμο για τα εγκλήματα που είχε διαπράξει. «Είμαι ο αποδιοπομπαίος τράγος μιας άρρωστης κοινωνίας που έχασε το αγκυροβόλιό της» διακήρυξε, με την αγανάκτηση ενός …αγίου που βρέθηκε παρά τη θέλησή του, στη φουρτουνιασμένη θάλασσα της ανθρώπινης κακίας…