Συνέντευξη – Στέφανος Στεφάνου: «Ένα ισχυρό ΑΚΕΛ κάνει ισχυρή την ελπίδα για τον τόπο»

Στόχος του ΑΚΕΛ είναι να εξέλθει ενισχυμένο, ώστε να αυξήσει την αποτελεσματικότητά του στη Βουλή και την κοινωνία
Η κινητικότητα δημιουργεί ευκαιρίες, αλλά απαιτείται καθαρός οδικός χάρτης στη βάση των συγκλίσεων και του πλαισίου Γκουτέρες
Το Ισραήλ δεν ενδιαφέρεται για την Κύπρο ούτε και πρόκειται να θυσιάσει ποτέ κανένα στρατιώτη για να υπερασπιστεί την Κύπρο
Η μεταρρύθμιση δεν αντιμετωπίζει την ανισότητα, ενώ απορρίφθηκαν προτάσεις του ΑΚΕΛ για φορολόγηση του μεγάλου πλούτου
Συνέντευξη στην Ελένη Κωνσταντίνου
Σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξή του στη «Χαραυγή», ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ, Στέφανος Στεφάνου, θέτει το στόχο των βουλευτικών εκλογών του 2026, απορρίπτει τα περί πολιτικής απομόνωσης του κόμματος και αναδεικνύει τις βαθιές κοινωνικές ανισότητες που κρύβονται πίσω από τους θετικούς οικονομικούς δείκτες.
Απαντά για τις κυβερνητικές επιλογές για την οικονομία, την ενέργεια και τη φορολογία, ενώ υπογραμμίζει την ανάγκη άμεσης και ουσιαστικής επανεκκίνησης των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό και προειδοποιεί για τον κίνδυνο μονιμοποίησης της διχοτόμησης και της κανονικοποίησης του εκφασισμού στην κοινωνία.
Σε λίγους μήνες θα διεξαχθούν οι βουλευτικές εκλογές. Τι θα αποτελούσε επιτυχία για το ΑΚΕΛ τον Μάιο του 2026: η διατήρηση των ποσοστών του ή η ενίσχυσή τους;
Ο εκλογικός στόχος που τέθηκε είναι το ΑΚΕΛ να βγει πιο ενισχυμένο σε σχέση με τις εκλογές του 2021. Ενισχυμένη παρουσία του ΑΚΕΛ σημαίνει ενισχυμένη παρουσία στη Βουλή και την κοινωνία. Συνεπώς, με αυτόν τον τρόπο θα ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα του κόμματος στην υπεράσπιση των εργαζομένων και της κοινωνίας και στην προώθηση πολιτικών υπέρ τους. Ο στόχος είναι απολύτως εφικτός και θα τον πετύχουμε με τη σκληρή, συλλογική δουλειά όλων των μελών και φίλων του κόμματος.
Νιώθετε ότι το ΑΚΕΛ είναι πολιτικά απομονωμένο, αν λάβουμε υπόψιν τους συσχετισμούς μέσα στη Βουλή, πρόσφατες ψηφοφορίες, το γεγονός ότι δεν στηρίζονται νομοθετήματα του κόμματος;
Όχι, το ΑΚΕΛ δεν είναι απομονωμένο, διότι οι δεσμοί του με την κοινωνία είναι πολύ ισχυροί. Και ένα κόμμα όπως είναι το ΑΚΕΛ, που οι ρίζες του είναι βαθιές, δεν μπορεί κανείς να το απομονώσει. Απ’ εκεί και πέρα, σημειώνουμε το γεγονός ότι η ηγεσία του ΔΗΚΟ μετακινείται ολοένα και πιο δεξιά προς τον ΔΗΣΥ και εξυπηρετεί την πολιτική του ατζέντα. Στελέχη του ΔΗΚΟ το δηλώνουν άλλωστε. Δικαίωμα της ηγεσίας του ΔΗΚΟ να το κάνει αυτό, απλώς θα έπρεπε να ρίξουν μια ματιά στην ιστορία του τόπου αλλά και του κόμματός τους, για να διαπιστώσουν πότε το ΔΗΚΟ ωφελήθηκε και πότε έπαθε ζημιά. Κάθε αντικειμενικός κριτής γνωρίζει ότι το ΔΗΚΟ ωφελήθηκε όποτε συνεργάστηκε με το ΑΚΕΛ. Ακόμα και τελευταίως, στις εκλογές Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Την ίδια ώρα, σημειώνουμε ότι το ΕΛΑΜ διατηρεί ανοικτά κανάλια επαφής με την κυβέρνηση. Αυτά είναι δεδομένα που δεν τα παραβλέπουμε, όμως αυτά δεν σημαίνουν ότι απομονώνουν το ΑΚΕΛ. Αντίθετα, είναι με ικανοποίηση που παρατηρούμε ότι οι θέσεις και οι προτάσεις του κόμματος έχουν απήχηση στην κοινωνία και αυτό το εισπράττουμε καθημερινά από τους πολίτες. Αυτό το εισπράξαμε και στις προεδρικές εκλογές του 2023. Η στήριξη στο ΑΚΕΛ είναι η απάντηση σε όλους αυτούς που θέλουν να πάρουν τον τόπο ακόμα πιο δεξιά, φτάνοντας μέχρι και την ακροδεξιά.
Είναι πρόωρο να μιλά κάποιος σήμερα για τις Προεδρικές;
Ναι, είναι πρόωρο, παρότι είναι κατανοητό γιατί ΜΜΕ και κόσμος αναφέρονται συχνά στις προεδρικές εκλογές. Ζούμε σε προεδρική δημοκρατία, ο ρόλος του Προέδρου και της κυβέρνησής του είναι καθοριστικός για το παρόν και το μέλλον του τόπου, επομένως αναπόφευκτα η συζήτηση πολλές φορές καταλήγει στις προεδρικές εκλογές. Προηγούνται όμως χρονικά οι βουλευτικές εκλογές, οι οποίες θα καταδείξουν πώς θα διαμορφωθούν οι συσχετισμοί δυνάμεων, οι οποίοι με τη σειρά τους θα διαδραματίσουν τον δικό τους ρόλο στο εκλογικό σκηνικό ενόψει των προεδρικών εκλογών. Εμείς όμως στο ΑΚΕΛ παραμένουμε προσηλωμένοι στις βουλευτικές εκλογές του ερχόμενου Μαΐου.
Υπάρχουν περιθώρια συνεργασιών με άλλα κόμματα;
Αν υπάρχουν περιθώρια, αυτό θα διαφανεί στην πορεία των όποιων συζητήσεων, όταν έρθει η ώρα τους, βεβαίως, γιατί τώρα δεν είναι. Στις βουλευτικές εκλογές πάντοτε αναζητούμε συνεργασίες με οργανώσεις, κινήματα, προσωπικότητες απευθείας στην κοινωνία. Αυτό κάνουμε και τώρα, κτίζοντας τέτοιες συνεργασίες γύρω από την Κοινωνική Συμμαχία. Γενικότερα σημειώνω ότι πάντοτε επιδιώκουμε τη συνομολόγηση συνεργασιών, αλλά αυτές δεν είναι αυτοσκοπός. Για να μπορεί να υπάρξει συνεργασία με άλλα κόμματα, πρέπει να υπάρχει σύγκλιση τουλάχιστον στα βασικά ζητήματα. Και επειδή ακριβώς οι συνεργασίες δεν είναι αυτοσκοπός, γι’ αυτό και δεν διστάσαμε να πορευθούμε μόνοι μας όταν δεν ήταν εφικτή η επίτευξη συνεργασιών. Έτσι έγινε την τελευταία φορά στις προεδρικές εκλογές, με την υποστήριξη της ανεξάρτητης υποψηφιότητας του Α. Μαυρογιάννη.
Στο θέμα των εκποιήσεων, κάθε πρόταση για προστασία των δανειοληπτών προσέκρουσε σε αρνήσεις. Υπάρχει πολιτική βούληση για προστασία της πρώτης κατοικίας;
Είναι γεγονός ότι όποτε επιχειρήσαμε να προωθήσουμε στη Βουλή προτάσεις νόμου για την προστασία της πρώτης κατοικίας ή για την προστασία των δικαιωμάτων των δανειοληπτών από την αυθαιρεσία των τραπεζών, πάντοτε προσκρούουμε στο κομματικό λόμπι των τραπεζών στη Βουλή, με τα κόμματα ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ να διαδραματίζουν τον βασικό άξονα. Ανεξαρτήτως τούτου, όμως, εμείς θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες και την άσκηση πίεσης για να προστατέψουμε το δικαίωμα στη στέγη. Ήδη, έχουμε κατατιθέμενες σχετικές προτάσεις νόμου για τις εκποιήσεις και πιέζουμε για να συζητηθούν στην αρχή του νέου χρόνου.
Με τη φορολογική μεταρρύθμιση που έχει υπερψηφίσει η πλειοψηφία των κομμάτων, τι να περιμένουν οι πολίτες των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων; Θα δεχθούν περισσότερη πίεση;
Τα χαμηλά και τα μεσαία στρώματα δεν έχουν να περιμένουν πολλά από τη φορολογική μεταρρύθμιση που έχει ψηφιστεί. Παρά τις βελτιώσεις που επήλθαν σε κάποια σημεία με τροπολογίες που έγιναν στη Βουλή -και αρκετές εξ αυτών έχουν το αποτύπωμα του ΑΚΕΛ- η φιλοσοφία της μεταρρύθμισης δεν άλλαξε. Εξακολουθεί να εξυπηρετεί τα ψηλά εισοδήματα και τον πλούτο, δεν εξυπηρετεί τα χαμηλά στρώματα και πολύ λίγο τα μεσαία στρώματα. Όσοι εργαζόμενοι έχουν χαμηλά εισοδήματα και δεν πληρώνουν φόρο εισοδήματος, συνεχίζουν να πληρώνουν τους έμμεσους φόρους, οι οποίοι εξαιτίας της ακρίβειας είναι ψηλοί. Η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα για να μειώσει αυτούς τους φόρους, ενώ αντίθετα προγραμματίζει να επιβάλει και άλλους, όπως για παράδειγμα τους λεγόμενους «πράσινους φόρους». Είναι για αυτό που εμείς προσπαθήσαμε να συνδυάσουμε την αύξηση του αφορολόγητου εισοδήματος με ένα πακέτο μέτρων για τη μείωση των έμμεσων φορολογιών. Προς αυτή την κατεύθυνση καταθέσαμε προτάσεις για μόνιμα μειωμένο συντελεστή ΦΠΑ στον ηλεκτρισμό, για μηδενικό συντελεστή ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης, για κατάργηση της διπλής φορολογίας στα καύσιμα. Το ΑΚΕΛ κατέθεσε πρόταση για φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας αξίας €3 εκ. με 1 τοις χιλίοις, φορολογία που θα απέφερε στο κράτος περίπου €50 εκ. το χρόνο, καθώς και κλιμακωτό τέλος για τις μεγάλες εταιρείες. Αυτές οι προτάσεις απορρίφθηκαν, αφού ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ μαζί με κάποια άλλα κόμματα δεν θέλουν να ακούσουν κουβέντα για φορολόγηση του πλούτου. Συμπερασματικά, η φορολογική μεταρρύθμιση δεν θα συμβάλει στην κοινωνική συνοχή ούτε και στην αντιμετώπιση της ανισότητας και της οικονομικής ανασφάλειας.
θετικούς δείκτες. Πώς το εξηγείτε αυτό, δηλαδή μεγάλα τμήματα της κοινωνίας να δηλώνουν ότι αδυνατούν να καλύψουν βασικές ανάγκες, αλλά οι οικονομικοί δείκτες να λένε το αντίθετο;
Είναι ένα από τα πολύ μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Κύπρος. Δηλαδή, η μεγέθυνση της οικονομίας και η αύξηση του πλούτου δεν οδηγούν στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου μεγάλου μέρους της κοινωνίας. Αυτό συμβαίνει για τρεις βασικούς λόγους: πρώτον, οι μισθοί είναι καθηλωμένοι και ανεπαρκείς. Δεύτερον, το κοινωνικό κράτος δεν βρίσκεται σε τέτοιο επίπεδο που να μπορεί να ανταποκρίνεται με επάρκεια στις ανάγκες της εποχής. Τρίτον, οι κυβερνητικές πολιτικές που εφαρμόζονται ευνοούν τον πλούτο και όχι την κοινωνία.
Αυτό, σε συνδυασμό με την ακρίβεια, η οποία κτυπά με ιδιαίτερη οξύτητα τα χαμηλότερα στρώματα μέσω των έμμεσων φόρων, του υψηλού κόστους ενέργειας αλλά και της στέγης, συμπιέζει το βιοτικό επίπεδο μεγάλου μέρους της κοινωνίας. Δεν είναι τυχαίο που η Κύπρος βρίσκεται στον πάτο της Ευρώπης στους κοινωνικούς δείκτες και στην κορυφή της ενεργειακής φτώχειας.
Το ΑΚΕΛ έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση. Προς αυτή την κατεύθυνση είναι οι θέσεις του για επέκταση της ΑΤΑ σε όλους τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, η αύξηση του κατώτατου μισθού, η επέκταση των συλλογικών συμβάσεων, η ενίσχυση της κρατικής πολιτικής για τη στέγη, για την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας κ.ά.
Αναφερθήκατε στην ενεργειακή φτώχεια, ένα μεγάλο ζήτημα. Η αντιμετώπιση από την προηγούμενη κυβέρνηση δεν ήταν και η καλύτερη, κι άφησε τη χώρα εκτεθειμένη.
Αυτό είναι γεγονός. Τα τελευταία χρόνια, και ειδικά επί διακυβέρνησης ΔΗΣΥ-Ν.Αναστασιάδη, έγιναν εγκληματικά λάθη στο ζήτημα της ενέργειας. Είναι μεγάλη η ευθύνη της, γιατί δεν έγινε κατορθωτή η έλευση Φ.Α. για σκοπούς ηλεκτροπαραγωγής, με αποτέλεσμα να πληρώνουμε πολύ ψηλά πρόστιμα σε ρύπους, τα οποία προστίθενται στους λογαριασμούς των καταναλωτών. Από το 2018 μέχρι το β’ εξάμηνο του 2025 έχουμε πληρώσει €1,3 δις σε ρύπους. Παράλληλα, δύο κομβικά έργα που στηρίζουν τον όποιο ενεργειακό σχεδιασμό δεν προχωρούν. Πρόκειται για το χερσαίο τερματικό στο Βασιλικό και την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου. Έχουν δαπανηθεί πάρα πολλά λεφτά, όμως δεν γνωρίζουμε εάν τελικά τα έργα θα ολοκληρωθούν. Δυστυχώς, δεν έγιναν ούτε οι απαραίτητες επενδύσεις έτσι ώστε να αξιοποιείται καλύτερα στο ενεργειακό μείγμα της Κύπρου η παραγωγή ρεύματος από ΑΠΕ. Είναι γι’ αυτό που παρατηρείται η αντιφατική κατάσταση από τη μια να έχουμε ανεπάρκεια ρεύματος και από την άλλη να απορρίπτουμε ρεύμα από ΑΠΕ. Υπάρχουν, λοιπόν, εγκληματικές ευθύνες από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΔΗΣΥ για την κακή κατάσταση που υπάρχει. Υπάρχουν όμως σοβαρές ευθύνες και στην κυβέρνηση Χριστοδουλίδη, όχι μόνο γιατί δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει τα προβλήματα, αλλά με αποφάσεις της έχει περιπλέξει ακόμα περισσότερο την κατάσταση.
Στο Κυπριακό παρατηρείται κινητικότητα. Προφανώς έχει αλλάξει η εικόνα μετά και την αλλαγή στην ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Τι αναμένετε από τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη;
Είναι γεγονός ότι η εκλογή του νέου ηγέτη της τ/κ κοινότητας, Τουφάν Ερχιουρμάν, έχει προκαλέσει την εντατικοποίηση της κινητικότητας που βλέπουμε να αναπτύσσεται το τελευταίο διάστημα σε σχέση με το Κυπριακό. Ο ίδιος ο Γ.Γ. των ΗΕ είναι άμεσα εμπλεκόμενος σε αυτή την κινητικότητα, και για αυτό έχει στείλει την προσωπική του απεσταλμένη στο τρίγωνο Λευκωσίας-Αθήνας-Αγκύρας. Είναι εκπεφρασμένη η θέση του ΓΓ να συγκαλέσει μια νέα άτυπη διευρυμένη συνάντηση, αυτή τη φορά για να συζητήσει την ουσία του Κυπριακού, σε μια προσπάθεια να πετύχει την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων.
Είναι γι’ αυτό που η ε/κ πλευρά πρέπει να προετοιμαστεί κατάλληλα, ώστε να μην τρέχει πίσω από τις εξελίξεις, να είναι έτοιμη να τις αντιμετωπίσει και να τις διαχειριστεί προς όφελος της προώθησης της λύσης του Κυπριακού. Η ε/κ πλευρά πρέπει να είναι ξεκάθαρη για το πώς μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος της συνέχισης των διαπραγματεύσεων από το σημείο που διακόπηκαν το 2017. Πρέπει να κάνει ξεκάθαρο ότι συμφωνεί με τη διαφύλαξη των συγκλίσεων και για την αξιοποίηση του πλαισίου Γκουτέρες. Η ε/κ πλευρά θα πρέπει να διαμορφώσει έναν οδικό χάρτη για να πετύχει τα πιο πάνω.
Αυτό υποθέτω ότι είναι δεδομένο για την ε/κ πλευρά. Τι σας είπε και ο ίδιος ο ΠτΔ στην ενημέρωση που είχατε;
Ο Πρόεδρος δηλώνει υπέρ της συνέχισης των διαπραγματεύσεων από το σημείο που διακόπηκαν. Επιβάλλεται όμως η διαμόρφωση ενός οδικού χάρτη για τη συνέχεια. Σημειώνω με ανησυχία το γεγονός ότι από μέρους της κυβέρνησης ακούμε αντιφατικές δηλώσεις σχετικά με σημαντικά ζητήματα, όπως είναι για παράδειγμα το περιεχόμενο των συγκλίσεων και ποιες είναι αυτές, σχετικά με το πλαίσιο Γκουτέρες και τι συνιστά αυτό και μια σειρά από άλλα ζητήματα. Αν θέλουμε να έχουμε πειστικότητα και να μας πιστώνει ο διεθνής παράγοντας με συνέπεια, πρέπει ο λόγος μας στα σημαντικά ζητήματα πρέπει να είναι ξεκάθαρος.
Σε ό,τι αφορά τα ΜΟΕ, στο σημείο που βρισκόμαστε ήδη θα έπρεπε να εφαρμοστούν.
Ναι, όντως, αλλά δυστυχώς ούτε και εδώ είχαμε κάποια σημαντική κίνηση προς τα μπρος. Τα ΜΟΕ δεν είναι η λύση του Κυπριακού και δεν μπορούν να την υποκαταστήσουν. Είναι όμως σημαντικά για να δημιουργούν καλύτερο κλίμα και να δείχνουν ότι υπάρχει η προοπτική να συζητήσουμε τα ζητήματα ουσίας του Κυπριακού. Από τη στιγμή που οι δύο πλευρές δεν καταφέρνουν να τα βρουν στα ΜΟΕ, πώς μπορούν να πείσουν ότι θα τα βρουν στην ουσία του προβλήματος; Αυτό είναι που διερωτάται ο κόσμος. Αρχίζοντας από συμφωνία σε ΜΟΕ, πρέπει να προχωρήσουμε στην ουσία.
Ενδεχομένως και κάποια πολιτικά κόμματα που στηρίζουν τον ΠτΔ να τον κρατούν πίσω;
Αυτό λογικά πρέπει να συμβαίνει από τη στιγμή που υπάρχουν κόμματα που συμμετέχουν στην κυβέρνηση και διαφωνούν ακόμα και με αυτή τη συμφωνημένη βάση λύσης της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας. Πολύ περισσότερο που η κυβέρνηση διατηρεί ανοικτό κανάλι επαφής και με το ΕΛΑΜ, που επίσης απορρίπτει τη συμφωνημένη βάση λύσης. Ο Πρόεδρος καλείται επί του εδάφους να αποδείξει ότι δεν επηρεάζεται από αυτές τις θέσεις και ότι παραμένει συνεπής στη λύση, η οποία προβλέπεται στα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ για την Κύπρο και το Κυπριακό.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος αν συνεχιστεί το σημερινό αδιέξοδο στο Κυπριακό;
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να μονιμοποιηθεί η διχοτόμηση και μαζί η παράνομη παρουσία της Τουρκίας στην Κύπρο, η οποία συνιστά έναν διαρκή κίνδυνο για την ασφάλεια όλων μας. Η τουρκική κατοχή συνιστά κίνδυνο για την επιβίωση της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Είναι γι’ αυτό που πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για να επιτευχθεί λύση που θα τερματίζει την κατοχή και θα επανενώνει τον τόπο και τον λαό μας. Αλλιώς, θα κινδυνεύουμε όλοι.
Πώς αξιολογείτε τη συμμετοχή της Κύπρου σε περιφερειακούς σχεδιασμούς ασφάλειας με χώρες όπως το Ισραήλ;
Δεν μπορούμε να αξιολογήσουμε κάτι, αφού δεν υπάρχει πληροφόρηση. Ζητούμε ενημέρωση από την κυβέρνηση, αλλά πολύ λίγα πράγματα μαθαίνουμε. Θέλω όμως να αναφερθώ σε κάτι που συνέβαινε και επί προηγούμενης κυβέρνησης του ΔΗΣΥ και το αναπαράγει η σημερινή κυβέρνηση: Στην κοινωνία αφήνεται να διαχέεται ένα έμμεσο μήνυμα ότι οι συνεργασίες μας με το Ισραήλ δημιουργούν τάχα ασπίδα προστασίας της Κύπρου έναντι της Τουρκίας. Αυτό είναι μια ψευδαίσθηση και δεν συμβαίνει. Το Ισραήλ δεν ενδιαφέρεται για την Κύπρο, ούτε πρόκειται να θυσιάσει στρατιώτη για να υπερασπιστεί την Κύπρο. Χωρίς ψευδαισθήσεις λοιπόν, η Κύπρος πρέπει να αναπτύσσει τις σχέσεις και τις συνεργασίες της στη βάση του διεθνούς δικαίου, με αμοιβαίο όφελος, πολυμερή χαρακτήρα και χωρίς να εργαλειοποιείται σε βάρος κανενός.
Παρατηρούμε φαινόμενα εκφασισμού ακόμη και μέσα στα σχολεία. Τι δείχνει αυτό για την κοινωνία μας και πώς αντιμετωπίζεται;
Η έξαρση του εκφασισμού δεν είναι μόνο μέσα στα σχολεία που εκτυλίσσεται, αλλά είναι γενικότερα μέσα στην κοινωνία. Αυτή είναι μια σταδιακή κοινωνική και πολιτική διεργασία κατά την οποία κανονικοποιούνται αυταρχικές, αντιδημοκρατικές και μισαλλόδοξες αντιλήψεις και πρακτικές.
Μέσα σε αυτό το κλίμα η άσκηση βίας θεωρείται ως «αναγκαίο κακό», αναπτύσσεται μια λαγνεία για τη βία και γίνεται πολύ δημοφιλής η αντίληψη ότι πρέπει να υπάρχει «τάξη και ασφάλεια» σε βάρος των δικαιωμάτων. Αυτή η αντίληψη επικράτησε όταν στη Βουλή συζητήθηκε και κατά πλειοψηφία πέρασε το αυταρχικό κυβερνητικό νομοσχέδιο για την καταστολή των διαδηλώσεων. Αυτό το περιβάλλον είναι πολύ εύκρατο για την ανάπτυξη ακροδεξιών συμπεριφορών όχι μόνο από την ακροδεξιά, αλλά και από άλλους πολιτικούς χώρους και πολιτικούς. Δείτε τι έγινε για παράδειγμα με τα έργα του εικαστικού Γιώργου Γαβριήλ. Το θέμα το άνοιξε η ακροδεξιά, αλλά αυτός που το έβγαλε έξω στην κοινωνία και προκάλεσε όλη αυτή την επικίνδυνη φασαρία ήταν ο αναπληρωτής πρόεδρος του ΔΗΣΥ. Μέσα σε αυτό το κλίμα ακολούθησαν κι άλλα κόμματα, ενισχύοντας ακόμα περισσότερο το περιβάλλον του φανατισμού και της μισαλλοδοξίας. Το ΑΚΕΛ στάθηκε απέναντι σε όλον αυτόν τον παροξυσμό, στέκεται απέναντι στην προσπάθεια εκφασισμού της κοινωνίας που παράγει φαινόμενα όπως είναι η βομβιστική επίθεση σε βάρος της οικίας του Γιώργου Γαβριήλ ή οι ναζιστικοί χαιρετισμοί στα σχολεία. Η κατάσταση δεν πρέπει να υποτιμάται, είναι επικίνδυνη και εμείς θα συνεχίσουμε να είμαστε απέναντι στην ακροδεξιά, αλλά και σε ακροδεξιές ρητορικές και συμπεριφορές.
Πώς θα θέλατε να κριθεί το ΑΚΕΛ από την κοινωνία τα επόμενα χρόνια;
Θέλουμε να κρίνεται από τις πράξεις του και τις πολιτικές του. Η πράξη είναι το κριτήριο της αλήθειας. Και το ΑΚΕΛ ξεχωρίζει από όλα τα υπόλοιπα κόμματα, γιατί συνεχώς και με συνέπεια υποστηρίζει την κοινωνία, όχι τα μεγάλα συμφέροντα και τα κατεστημένα. Ένα ισχυρό ΑΚΕΛ κάνει ισχυρή την ελπίδα για τον τόπο. Κάνει ακόμα πιο ισχυρή τη δύναμή του για τον λαό. Αυτό είναι το μήνυμα που θέλω να στείλω στην κοινωνία.