Όλα τα «κακά που μας βρήκαν» ξεκίνησαν από το 1960 με την εθνικιστική παιδεία που «έκοβε και έραβε» στηριζόμενη στην εξιδανίκευση των αγώνων του έθνους και των ηρώων του γεμίζοντας τα αθώα μυαλά των παιδιών μας με το motto πατρίδα-θρησκεία-οικογένεια με τρόπο που ο εθνικισμός γινόταν τρόπος ζωής. Δυστυχώς ζούμε στο 2025, υπερηφανευόμενοι ότι είμαστε Ευρωπαίοι πολίτες χωρίς τίποτα να έχει αλλάξει και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις κάποιος νιώθει ότι ζούμε στον Μεσαίωνα όπως η λυσσώδης ντροπιαστική επίθεση κατά του εικαστικού Γ. Γαβριήλ από τους ακροδεξιούς Ταλιμπάν και όχι μόνον -δυστυχώς- για το έργο του, το οποίο κατά τους άσχετους περί τέχνης όσον αφορά την ελευθερία έκφρασης βεβηλώνει τα θεία και κυρίως τον Χριστό και την Παναγία που αποτελούν τα θεμέλια της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Η έκθεση του έργου του Γ. Γαβριήλ θα παρουσιαζόταν σε γκαλερί στην Πάφο αλλά οι απειλές των ακροδεξιών Ταλιμπάν και των συν αυτών κατά της ζωής του καλλιτέχνη και του ιδιοκτήτη της γκαλερί ακύρωσαν την έκθεση. Προεξάρχοντος του ΕΛΑΜ - Χρυσή Αυγή, οι απόγονοι της ηττημένης σποράς των ναζιστών, μαζί με τους συνοδοιπόρους τους των οποίων το «εθνικό αίσθημα» υπερχειλίζει, εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία αυτή και προσπάθησαν με δόλιο τρόπο να ανεβάσουν τα ποσοστά τους στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές παραπλανώντας τον λαό. Γνωρίζω τον Γιώργο Γαβριήλ προσωπικά όταν εργαζόμασταν ως επιθεωρητές στο ΥΠΠ. Ο Γιώργος είναι ένα καλότατο παιδί, ευγενικός και κοινωνικότατος, πρόθυμος να βοηθήσει τον συνάνθρωπό του.
Δυστυχώς γι' αυτόν τα έργα που παρουσίασε δυσαρέστησαν το εθνικιστικό κατεστημένο το οποίο έριξε τον καλλιτέχνη τον Καιάδα. Και ο κάθε νούσιμος πολίτης διερωτάται αν έχουμε δικτατορία ή δημοκρατία στο καταληστευμένο ψευδοκράτος μας στο οποίο οι κλέφτες των διαβατηρίων και τόσων άλλων σκανδάλων με κέρδος εκατομμυρίων εντός και εκτός Κύπρου απολαμβάνουν τις παρανομίες των, ενώ ο ταπεινός Γ. Γαβριήλ οδηγείται στην «εθνικιστική αγχόνη» για να ικανοποιηθούν οι «δραπέτες» του κόμματος προς το ναζιστικό ΕΛΑΜ με επιστροφή στις ρίζες τους και ταυτόχρονα να τονώσουν το θρησκευτικό αίσθημα με τα τόσα αισχρά που αποκαλύπτονται με ανήθικους ιεράρχες.
Ο Φαρισαϊσμός στις δόξες του. Παρεμπιπτόντως, πώς ο αρχιερέας της διχοτόμησης Γεώργιος έχει συμπεράνει ότι ο λαός έδωσε την απάντησή του στο ανήθικο και ανίερο έργο του Γ. Γαβριήλ; Μήπως ο Αρχιεπίσκοπος εννοεί τον «λαό» της εγκληματικής Χρυσής Αυγής - ΕΛΑΜ; Η τέχνη δεν έχει όρια και ούτε ο κανιβαλισμός και τραμπουκισμός μπορούν να εμποδίσουν την ελεύθερη έκφραση μέσω της τέχνης. Δυστυχώς οι κανίβαλοι που απειλούν τις ζωές καλλιτεχνών οι οποίοι εκφράζουν τις απόψεις τους δεν θα περάσουν γιατί η τέχνη δεν διαγράφεται όπως έχει διαγραφεί η μισή μας πατρίδα με την προδοσία αυτών των τραμπούκων και κανίβαλων. Είμαστε σίγουροι για ακόμα μια φορά ότι ο Γ. Γαβριήλ θα εξέλθει νικητής και αυτή τη φορά γιατί δεν έπραξε κάτι κακό. Απλά έμεινε πιστός στις πεποιθήσεις του είτε κάποιος συμφωνεί είτε διαφωνεί μαζί του. Κλείνοντας επιθυμώ να θέσω ένα ερώτημα που είναι η πεμπτουσία του εν λόγω θέματος. Αν ο Χριστός επισκεπτόταν την έκθεση θα κάκιζε τον καλλιτέχνη ή τους κανίβαλους τραμπούκους; Τοις φρονίμοις ολίγα…
*ΒΑ , ΜΑ, PhD πρώην επιθεωρητή και πρώτου λειτουργού Εκπαίδευσης, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού
Τι θα έλεγε ο Χριστός
Το άρθρο είναι μια έντονη κριτική στην κυρίαρχη ιδεολογία στην Κύπρο, την οποία ο συγγραφέας χαρακτηρίζει "εθνικιστική παιδεία". Υποστηρίζει ότι αυτή η παιδεία, που ξεκίνησε το 1960, έχει ενοχοποιήσει τις εθνικιστικές τάσεις και έχει οδηγήσει σε αρνητικές συνέπειες, όπως η διατήρηση της διχοτόμησης και η άνοδος ακραίων στοιχείων. Ο αρθρογράφος επικεντρώνεται στην πρόσφατη επίθεση κατά του εικαστικού Γιώργου Γαβριήλ για το έργο του, το οποίο θεωρήθηκε βλασφημία από ακροδεξιούς κύκλους. Ο συγγραφέας εκφράζει την άποψη ότι η επίθεση κατά του Γαβριήλ είναι αποτέλεσμα της δράσης των "απόγονων της ηττημένης σποράς των ναζιστών", δηλαδή του ΕΛΑΜ και των συν αυτών, οι οποίοι εκμεταλλεύονται το θρησκευτικό αίσθημα για να προωθήσουν τις πολιτικές τους. Παράλληλα, ασκεί κριτική στον Αρχιεπίσκοπο, αμφισβητώντας την ερμηνεία του για την αντίδραση του λαού στο έργο του Γαβριήλ και υπονοώντας ότι ο Αρχιεπίσκοπος υποστηρίζει τις ακραίες απόψεις. Ο αρθρογράφος υπερασπίζεται την ελευθερία της έκφρασης και τονίζει ότι η τέχνη δεν πρέπει να υπόκειται σε περιορισμούς. Ο συγγραφέας περιγράφει τον Γιώργο Γαβριήλ ως έναν καλό και κοινωνικό άνθρωπο, τονίζοντας ότι η κριτική που δέχθηκε δεν οφείλεται σε προσωπικές του αρετές ή κακίες, αλλά στην αντίδραση του εθνικιστικού κατεστημένου στο έργο του. Επιπλέον, ο αρθρογράφος κατηγορεί τους "κλέφτες των διαβατηρίων" και άλλους εμπλεκόμενους σε σκάνδαλα για την ατιμωρησία τους, σε αντίθεση με την καταδίκη του Γαβριήλ. Το άρθρο καταλήγει με μια ρητορική ερώτηση σχετικά με το αν η Κύπρος είναι δημοκρατία ή δικτατορία. Συνολικά, το άρθρο αποτελεί μια έντονη καταγγελία της εθνικιστικής ιδεολογίας και της έλλειψης ελευθερίας έκφρασης στην Κύπρο. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η κριτική στον Γιώργο Γαβριήλ είναι μια εκδήλωση φασισμού και καταπίεσης, και καλεί σε μια αλλαγή νοοτροπίας που θα επιτρέψει την ελεύθερη δημιουργία και την πολιτιστική ανάπτυξη.
You Might Also Like
Απειλές κατά της ζωής ακύρωσαν την έκθεση: Προϊόν κολάζ το «έργο» που ανήρτησε ο Δίπλαρος – Πώς απαντά ο εικαστικός Γιώργος Γαβριήλ
Dec 14
Αρνείται το κολλάζ ο Δίπλαρος Αυτή η σελίδα αναλαμβάνει την ευθύνη: «Ο θύτης είσαι ΕΣΥ»
Δίπλαρος: Προειδοποιεί τον Γαβριήλ για αγωγή αν δεν αφαιρέσει σε μία ώρα αναφορά στο όνομά του για το περιβόητο κολάζ – «Θα έρθει να τον βρει πριν το μεσημέρι»
Dec 15
Διολίσθηση προς το θεοκρατικό καθεστώς
Dec 20
ΕΛΑΜ – Γαβριήλ έπρεπε να ανταλλάξουν λουλούδια
Dec 21