Χρίστος Σενέκης, ο Ντ’ αρτανιάν του φόρτου εργασίας

Του
Παναγιώτη Πενταλιώτη
Η πρόσφατη απόφαση της Βουλής για τους πρόσφυγες και τον Φορέα Ισης Κανομής βαρών ήταν μια πράξη πολιτικής κυνικότητας και προδοσίας, που φέρει καθαρά την υπογραφή των κομμάτων που πρώτα ορκίζονται στους πρόσφυγες και μετά τους αφήνουν να πνιγούν στα χρέη.
Η πρόταση του ΑΚΕΛ για τους δανειολήπτες πρόσφυγες ήταν η μόνη που έδινε ουσιαστική λύση. Δηλαδή ζητούσε τη διαγραφή της απαράδεκτης πρόνοιας που απαιτούσε η αίτηση για επιδότηση επιτοκίου να γίνει εντός 12 μηνών από τη σύναψη του δανείου. Το αίτημα ήταν το αυτονόητο: αφού το δάνειο υπάρχει και ο πρόσφυγας παραμένει πρόσφυγας με περιουσία στα κατεχόμενα, επιβάλλεται να έχει το δικαίωμα, οποτεδήποτε το χρειαστεί, να υποβάλει αίτηση στον Φορέα Ισης Κατανομής βαρών για επιδότηση του επιτοκίου του. Χωρίς εξαιρέσεις. Χωρίς τεχνητά χρονικά φίλτρα.
Αντί αυτού, η απάντηση των «υπεύθυνων» δυνάμεων ήταν ένα μικρό πολιτικό σκάνδαλο. Τη στιγμή που συζητούσαμε για την ανάσα χιλιάδων οικογενειών, ο βουλευτής του ΔΗΚΟ, κ. Σενέκης, σηκώθηκε και κατέθεσε μια προφορική τροπολογία, κυριολεκτικά στον αέρα, μετατρέποντας τους 12 μήνες χρονικό περιθώριο σε 24. Μια παράταση-κοροϊδία που εξαρχής αποκλείει όλους τους παλαιούς δανειολήπτες, δηλαδή τη μεγάλη και πιο ευάλωτη ομάδα προσφύγων.
Η συμμαχία ΔΗΣΥ – ΔΗΚΟ – ΕΛΑΜ – ΔΗΠΑ στήριξε αυτή τη γελοιότητα των 24 μηνών και είπε «όχι» στην καθολική στήριξη όπως ήταν η πρόταση του ΑΚΕΛ. Είπε «όχι» στην ισότητα. Είπε «όχι» στην ανακούφιση. Και το αιτιολόγημά τους; Ο Χρίστος Σενέκης του ΔΗΚΟ που κατέθεσε την προφορική τροπολογία, είπε ότι ο Φορέας Ισότιμης Κατανομής Βαρών «θα έχει φόρτο εργασίας». Η δικαιολογία αυτή είναι προσβλητική πρώτα για τους ίδιους τους πρόσφυγες. Ο Φορέας ιδρύθηκε ακριβώς για να διαχειριστεί αυτόν τον φόρτο: για να επιμερίσει το βάρος της εισβολής σε ολόκληρη την κοινωνία και όχι να το φορτώνει στους ίδιους τους πρόσφυγες.
Με αυτή την ψήφο απέρριψαν τη φιλοσοφία της ισότιμης κατανομής των βαρών. Απέρριψαν την ουσία της δικαιοσύνης που τους αναλογεί απέναντι στους ανθρώπους που κουβαλούν το κόστος της κατοχής για πέντε δεκαετίες.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, είναι οι ίδιοι που θα εμφανιστούν ως «πατριώτες» και θα κατηγορήσουν έναν πρόσφυγα ως «προδότη» όταν, μετά από χρόνια οικονομικής ασφυξίας, αναγκάζεται να πουλήσει την περιουσία του στην Επιτροπή Αποζημιώσεων για να μπορέσει να ζήσει. Αυτοί που σήμερα τον αφήνουν απροστάτευτο απέναντι στα επιτόκια, του αρνούνται την οικονομική ανάσα που θα τον κρατούσε όρθιο, θα τον πουν κι από πάνω μειοδότη.
Αυτά τα κόμματα με αυτή την πράξη άφησαν χιλιάδες ανθρώπους εκτεθειμένους, επειδή κάποιοι επέλεξαν το κομματικό αλισβερίσι, την προφορική τροπολογία της τελευταίας στιγμής και τον φόβο για τον «φόρτο εργασίας» σε αντάλλαγμα, υποστήριξη πρότασης σε ένα άσχετο θέμα με το προσφυγικό: Ήθελαν να υποστηρίξει το ΔΗΚΟ την πρόταση του ΔΗΣΥ να αναγράφονται τα επαγγέλματα στο ψηφοδέλτιο. Δηλαδή, θυσίασαν την οικονομική ανάσα χιλιάδων προσφύγων για ένα βίτσιο αναγραφής του επαγγέλματος στο ψηδοδέλτιο!
Όταν ξανακούσετε ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, ΕΛΑΜ και ΔΗΠΑ να μιλούν για «πατρίδα» και «προσφυγικό», θυμηθείτε τον αποκλεισμό που έβαλαν. Θυμηθείτε ποιοι επέλεξαν να σας αφήσουν μόνους απέναντι στις τράπεζες. Και κρίνετέ τους εκεί όπου πονάει: στην κάλπη.