Χρίστος Χριστοφίδης: Ο αγώνας κατά της διαφθοράς πρέπει να είναι συνεχής

Η ομιλία του βουλευτή του ΑΚΕΛ Χρίστου Χριστοφίδη, κατά τη συζήτηση του Κρατικού Προϋπολογισμού για το έτος 2026
«Ο αγώνας κατά της διαφθοράς και της διαπλοκής πρέπει να είναι συνεχής και ανειρήνευτος», τόνισε μεταξύ άλλων ο βουλευτής του ΑΚΕΛ, Χρίστος Χριστοφίδης κατά τη διάρκεια της ομιλίας του τη συζήτηση του προϋπολογισμού στη Βουλή.
Αυτούσια η ομιλία:
«Δεν παίζουμε με την οικονομία». Αυτό μας λένε συνεχώς η ηγεσία του Συναγερμού. Δεν ξέρω τι ακριβώς εννοούν με τα παιχνίδια με την οικονομία, αλλά για παράδειγμα το «παιχνίδι» με το μέγα σκάνδαλο του Βασιλικού θα μας στοιχίσει περίπου 1 δισεκατομμύριο ή 1000 εκατομμύρια ευρώ. Δεν ξέρω τι «παιχνίδι» είναι ο GSI, τον οποίο η ηγεσία του Συναγερμού, μαζί και ηγεσία του ΔΗΚΟ, υποστηρίζουν με φανατισμό, αλλά ο Υπουργός Οικονομικών αυτής της κυβέρνησης με τον οποίον κάνουν συμφωνίες και λένε ότι είναι πολύ επιτυχημένος, μας λέει ότι ο GSI θα οδηγήσει την κυπριακή οικονομία σε ένα νέο μνημόνιο. Δεν ξέρω εάν ήταν «παιχνίδι» το μέγα σκάνδαλο των «χρυσών διαβατηρίων», αλλά η ζημιά ήταν τέτοια που σήμερα χρειάζεται εκστρατεία για rebranding της κυπριακής δημοκρατίας και της οικονομίας μας.
Δεν παίζουμε με την οικονομία, μας λένε οι κυβερνώντες, η ηγεσία του Συναγερμού και οι ηγεσίες του ΔΗΚΟ και της ΔΗΠΑ, αλλά παίζουν με τις τύχες και τις ζωές χιλιάδων συνανθρώπων μας. Διότι όταν λένε «δεν παίζουμε με την οικονομία» εννοούν για παράδειγμα ότι δίνουν το δικαίωμα στις τράπεζες και τα επενδυτικά ταμεία να αυθαιρετούν σε βάρος χιλιάδων συμπολιτών μας. Οι εκποιήσεις σπιτιών και περιουσιών, πολλές φορές αυθαίρετα και με στόχο τη μεγιστοποίηση του κέρδους, έχουν καταντήσει μάστιγα για την πατρίδα και το λαό μας. Τώρα που τα funds και οι τράπεζες τελείωσαν με τα μεγάλα δάνεια, ένα τεράστιο κύμα εκποιήσεων σαρώνει τον τόπο. Εκεί που δεχόμασταν 2-3 τηλεφωνήματα την εβδομάδα για τις εκποιήσεις, σήμερα δεχόμαστε 4-5 τηλεφωνήματα την ημέρα.
Άνθρωποι απελπισμένοι, συνταξιούχοι, ανάπηροι, καρκινοπαθείς, πολυμελείς οικογένειες και πολλοί άλλοι οι οποίοι ξεσπιτώνονται ή κινδυνεύουν να ξεσπιτωθούν, όχι γιατί δεν θέλουν αλλά γιατί δεν μπορούν. Πολλές φορές μάλιστα μπορούν να πληρώσουν τα δάνειά τους, εάν σταματήσει η αδηφαγία, η αλαζονεία και η αυθαιρεσία των επενδυτικών ταμείων και των τραπεζών.
Μέτρησα από το 2021 μέχρι σήμερα όσες προτάσεις νόμου καταθέσαμε ως ΑΚΕΛ για τις εκποιήσεις και τις τράπεζες. Καταθέσαμε 17 προτάσεις νόμου από τη φορολόγηση των υπερκερδών των τραπεζών μέχρι την προστασία πρώτης κατοικίας με όριο συγκεκριμένης αξίας. Όλες αυτές οι πρωτοβουλίες που αναλάβαμε, οι συγκεκριμένες προτάσεις νόμου που καταθέσαμε σταματούν στο μπλόκο που στήνουν ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ-ΔΗΠΑ για να μην περνά οτιδήποτε επηρεάζει τα συμφέροντα των τραπεζών. Οι κυβερνώντες υπόσχονται κατά καιρούς πολλά. Πολλά για να γλυτώνουν από τη συγκυρία. Υποσχέθηκαν ειδικό δικαστήριο στο οποίο θα προσφεύγουν οι πολίτες για τις εκποιήσεις. Υποσχέθηκαν σχέδια τα οποία θα στήριζαν ένα μεγάλο ποσοστό των διανειοληπτών. Πού είναι αυτά; Ουσιαστικά η λογική που έχει επιβληθεί είναι η εξής: Οι τράπεζες είναι σημαντικές για την οικονομία, που είναι σημαντικές και επειδή μπορούν να επηρεάζουν την οικονομία πρέπει να αφεθούν να κάνουν ουσιαστικά ό,τι θέλουν.
Δεν ξέρω εάν «παίζετε με την οικονομία», αλλά σίγουρα παίζετε με τις ζωές των ανθρώπων. Εκεί έξω υπάρχουν χιλιάδες νέοι άνθρωποι που δεν μπορούν να προχωρήσουν με τη ζωή τους διότι ο μέσος μισθός στην Κύπρο είναι 30% μικρότερος από τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό. Γιατί οι τιμές των ενοικίων στην Κύπρο και της απόκτησης ιδιόκτητης στέγης «πετούν», ενώ πλούσιοι ξένοι αγοράζουν καθημερινά τη γη και τις περιουσίες μας.
Ούτε εμείς θέλουμε να «παίζουμε με την οικονομία», θέλουμε η οικονομία να λειτουργεί σε σωστά δημοσιονομικά πλαίσια, αλλά ταυτόχρονα προσπαθούμε και αγωνιζόμαστε για την αξιοπρέπεια και την ποιότητα ζωής των συμπολιτών μας.
Ο αγώνας κατά της διαφθοράς και της διαπλοκής πρέπει να είναι συνεχής και ανειρήνευτος. Το διαχρονικό φαινόμενο της διαφθοράς μετατράπηκε τη δεκαετία Αναστασιάδη – Συναγερμού σε μια πραγματική μάστιγα. Προσπαθήσαμε, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας να συμβάλουμε στην αποκάλυψη σκανδάλων, να συμβάλουμε στην κατίσχυση της διαφάνειας και της δικαιοσύνης. Αποκαλύψαμε το σκάνδαλο με τις υπερωρίες της τότες αναπληρώτριας κυβερνητικής εκπροσώπου, που οδήγησε στην παραίτησή της. Επιμείναμε να διατηρούμε στο προσκήνιο το σκάνδαλο Γιαννάκη Γιαννάκη μέχρι την απόδοση δικαιοσύνης. Αποκαλύψαμε τη μαύρη τρύπα με τις ιδιωτικές πτήσεις στο παλιό αεροδρόμιο Λάρνακας από το οποίο διακινούνταν άνθρωποι, χρήμα και προϊόντα χωρίς τελωνειακούς ελέγχους. Δικαιωθήκαμε για τη σύγκρουση συμφέροντος και τις «ιδιάζουσας σχέσης» του περιβόητου φορέα της πρώτης κυρίας με μεγάλες εταιρείες που πραγματοποιήσαν εισφορές. Παλέψαμε και παλεύουμε ακόμα για να αποδοθεί δικαιοσύνη στο μέγα σκάνδαλο των χρυσών διαβατηρίων με την έκδηλη σύγκρουση συμφέροντος και διαπλοκή που υπήρξε.
Θα επαναλάβω ακριβώς το ίδιο πράγμα που είπα πολλές φορές και υπογράμμισα στις δύο τελευταίες μου ομιλίες για τον προϋπολογισμό: «δυστυχώς τη βαρυχειμωνιά της διαφθοράς φαίνεται να ακολουθεί η σκοτεινιά της συγκάλυψης».
Πίστευα και πιστεύω βαθιά ότι σωστή παιδεία μπορεί να βελτιώσει ουσιαστικά έναν άνθρωπο και μια κοινωνία. Ένα εκπαιδευτικό σύστημα βρίσκεται πάντοτε σε διαλεκτική σχέση με την κοινωνία. Τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα που ταλανίζουν τον τόπο μας επιδρούν στην ποιότητα της εκπαίδευσής μας αρνητικά, αλλά όπως η ίδια η Υπουργός παραδέχεται το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν βοηθά ιδιαίτερα την κοινωνία. Οι αλλαγές που χρειάζονται στην παιδεία του τόπου είναι θεμελιακές. Πρέπει επιτέλους να αγγίξουμε, με μια εκσυγχρονιστική διάθεση το ίδιο το περιεχόμενο της παιδείας μας. Ζούμε σε μια νέα εποχή στην οποία η γνωσιοκεντρική παιδεία δεν είναι αυτό που χρειαζόμαστε. Χρειαζόμαστε μια ανθρωποκεντρική και δημοκρατική παιδεία η οποία να δίδει έμφαση στην καλλιέργεια και τον ψυχικό κόσμο των παιδιών μας, σε σύγχρονες δεξιότητες σύνθεσης, ανάλυσης και δημιουργίας. Να δίδει έμφαση στην οριζόντια διασταύρωση γνωστικών αντικειμένων και ενοτήτων. Δυστυχώς είμαστε ακόμα μακριά από τον επιδιωκόμενο στόχο.
Τα τελευταία χρόνια βασικές θέσεις του ΑΚΕΛ έχουν δικαιωθεί στο χώρο της εκπαίδευσης επισφραγίζοντας τους αγώνες, αλλά και την ορθότητα των θέσεων μας εντός και εκτός Βουλής.
Καταργήθηκαν οι εξετάσεις τετραμήνων και εφαρμόστηκε ένα νέο σύστημα αξιολόγησης των μαθητών πανομοιότυπο με αυτό που είχαμε εισηγηθεί.
Μετά από αγώνες μιας ολόκληρης δεκαετίας καταργήθηκε η απαράδεκτη και παράνομη αγορά υπηρεσιών στην εκπαίδευση.
Επιτεύχθηκε τελικά η επέκταση της προδημοτικής εκπαίδευσης από τα 4 χρόνια με τον τρόπο που είχαμε εισηγηθεί από την αρχή.
Δικαιωθήκαμε για τα προβλήματα και τις αδυναμίες του νέου συστήματος διορισμού εκπαιδευτικών όπως τα είχαμε από την πρώτη στιγμή επισημάνει.
Με την ίδια σοβαρότητα, με θέσεις επιστημονικά τεκμηριωμένες, στηριγμένες σε σύγχρονες παιδαγωγικές θεωρίες, έχοντας πάντα ως άξονα το όραμα για ένα ανθρωποκεντρικό και δημοκρατικό σχολείο να συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, κυρίες και κύριοι ζούμε σε μια εποχή μεγάλης παρακμής, τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ευρώπη και στον κόσμο. Η παρακμή που παρατηρείται απειλεί τον τόπο μας με κατάρρευση εκ των έσω. Η δημοκρατία, έστω αυτή η δημοκρατία που έχουμε με τις αδυναμίες και τα προβλήματά της, αντιμετωπίζει υπαρξιακούς κινδύνους. Υπάρχουν τρία χαρακτηριστικά σήμερα που απειλούν τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ευρώπη και άλλα κράτη την ίδια τη δημοκρατική λειτουργία. Όταν το ίδιο φαινόμενο συμβαίνει ταυτόχρονα σε πολλά μέρη του κόσμου δεν οφείλεται στον τρόπο που μιλά κάποιος στην Κύπρο ή στη δράση κάποιων πολιτικών σχηματισμών στον τόπο μας. Για να γεννιέται η ίδια πραγματικότητα σε πολλά κράτη του κόσμο ταυτόχρονα σημαίνει ότι το φαινόμενο είναι συστημικό.
Το πρώτο χαρακτηριστικό είναι η άνοδος της φασιστικής ακροδεξιάς. Ο φασισμός στηρίζεται από το μεγάλο κεφάλαιο και το σύστημα διότι έχει επικρατήσει η αντίληψη ότι χρειάζεται αυταρχισμός, πειθαρχία και λιγότερες αντιστάσεις για να μπορεί το πολυεθνικό και πανίσχυρο κεφάλαιο να επιβάλλεται και να κάνει τη δουλειά του. Χρειάζονται τη φασιστική σιδηρά πειθαρχία για να αντικαταστήσουν τις αδυναμίες και την παρακμή των αστικών κομμάτων. Αυτοί δηλαδή που παρουσιάζονται ως αντισυστημικοί είναι το αγαπημένο παιδί του συστήματος.
Το δεύτερο χαρακτηριστικό είναι η τεράστια και καθοριστική διαπλοκή μεταξύ των υπερβολικά πλουσίων των μεγάλων εταιρειών και της πολιτικής εξουσίας. Αυτή περιλαμβάνει τη χειραγώγηση μέσων μαζικής ενημέρωσης και μέσων κοινωνικής δικτύωσης, κομμάτων και πολιτικών προσώπων σε ένα φαύλο κύκλο όπου τα πολλά λεφτά αγοράζουν πολιτική εξουσία, χρησιμοποιούν την πολιτική εξουσία για να βγάζουν ακόμη περισσότερα εκατομμύρια και χρησιμοποιούν τα ακόμα περισσότερα εκατομμύρια για να αγοράζουν ακόμη περισσότερη εξουσία.
Το τρίτο χαρακτηριστικό είναι η προσπάθεια για αφαίρεση της πολιτικής από την πολιτική. Η επέλαση των κενότητας, της ανοησίας και της πολιτικής του τίποτε. Κάποια φαινόμενα νομίζουμε, ζώντας στον μικρόκοσμο μας, ότι ισχύουν μόνο για την Κύπρο. Στην Ιταλία ο κωμικός-μπλόκερ Γκρίλο έκανε κόμμα και το 2018 έγινε το πρώτο κόμμα. Ο Ζελένσκι από ηθοποιός- κωμικός, έγινε πρόεδρος της Ουκρανίας με τραγικές συνέπειες. Ο κωμικός Σάρετς έκανε κόμμα στη Σλοβενία και σχημάτισε κυβέρνηση. Στην Κροατία ο τραγουδιστής και τηλεπαρουσιαστής Σκόρο. Στην Ελλάδα ένας ο οποίος πουλά επιστολές του Χρίστου. Βουλγαρία, Ρουμανία, Πολωνία, Ολλανδία, Γερμάνια, παντού.
Συστημικό φαινόμενο. Γιατί το πολυεθνικό κεφάλαιο νιώθει ότι η παραδοσιακή πολιτική είναι περιπλοκή και αποτελεί εμπόδιο.
Ο πλουσιότερος ίσως άνθρωπος στον κόσμο, ο ΄Έλον Μασκ, κάνει δύο πράγματα: χαιρέτα φασιστικά και στηρίζει κάθε ακροδεξιό σχήμα, και θαυμάζει εκπροσώπους της ρηχότητας και της κενότητας. Και διεθνώς και στην Κύπρο.